Odin en Yggdrasil

Even een berichtje over onze reis naar het noorden.

Dit jaar hebben we gespeeld op drie Vikingfestivals, in Gudvangen, Gol en op de Lofoten.

Op de eerste twee markten/ festivals hebben we alleen muziek gemaakt en poppenvoorstellingen gegeven ( klein deel vertellen)

Eigenlijk was dat wel even lekker. Ik vergat even dat ik verhalenverteller ben. Het was wel even fijn dat het niet hoefde en dat het van binnen uit even niet zo nodig moest.

Maar dan... het derde festival.

Op de Lofoten was het thema 'mythologie' en iedere dag stond in het teken van een andere god.

( zo jammer dat we in Nederland onze oude goden bijna totaal verwaarlozen met alles wat erbij hoort)

Ik vertelde al verschillende verhalen over Thor en Loki, over Balder en het verhaal van Nornagest de skald.

Al jaren fascineerde mij het verhaal van Odin, hoe hij op zoek naar wijsheid een van beide ogen offerde om uit de wijsheidsbron te mogen drinken. En hoe hij zichzelf aan Zichzelf offerde, zich doorboorde met Gungnir zijn speer hangende aan de Yggdrasil, de wereldboom.

Nu deze verhalen heb ik aan elkaar gekoppeld en tot een krachtig relaas gesmeed.

En met het verhaal over Odin en Yggdrasil, de levensboom ben ik helemaal klaar voor de komende wereldverteldag over bomen!

Yggdrasil de wereldboom...is er een grootser?!

Nu zijn we alweer zo'n 2500km zuidwaarts gereden, houden een tussenstop in Odense ( ooit Odins tempel) Morgen rijden we de laatste 850km naar huis.

Vorige week zaterdag was het prachtig weer op de Lofoten. Ik vertelde het verhaal buiten. Theresia speelde de harp en we hadden zo'n 60-80 luisteraars. Die nacht had ik slecht geslapen en 's morgens gebeden met mijn (Indiaanse ceremoniële) pijp, daarna met een van mijn arendveren gevraagd voor zegeningen voor de verhalen, voorstellingen en muziek die dag.

Midden in het verhaal kwam er een arend overvliegen, recht boven ons. Ik wees met mijn vinger in de lucht.

Mijn dag kon niet meer stuk.

Ik voel me gezegend.

Ik hoop het verhaal nog vaak te vertellen. De spirit van Odin en onze voorouders spreken er door.

Wat ik schrijf zal niet iedereen aanspreken. Dat hoeft ook niet. Dit is maar een aspect van het vertellen. Het is ook maar een aspect van mijn vertellen. Maar mocht het inspireren dan ben ik blij.

En of Odin blij is? Dat betwijfel ik. Het lijkt me niet de vrolijkste, wel een heel wijze.