Waarom maken kerkklokken toch zo'n hel's kabaal?
Het antwoord is simpel: De klokken zijn gestemd maar de klepel niet.
Hoe kunnen we daar verandering in brengen?
Weer een simpel antwoord: Bind een stuk leer of rubber rond de klepel en we zullen harmonieuze klanken horen.
Maar willen we dat?
Niet zo lang geleden werden kerkklokken geluid bij onraad. Dus moest het geluid ver dragen.
Ook werd het door de vroege christenen gebruikt om de zogenaamde duivels te verjagen.
In feite waren dat de natuurgeesten die in een nauwe band met onze verre voorouders samen leefden.
Wordt het niet eens tijd om weer in harmonie te komen met de deva's, de natuurgeesten, de elfen en kabouters? Moeten we nog steeds die fijngevoelige wezens verjagen met dat oorverdovende kabaal?
We zijn als mens ver van de natuur verwijdert. Maar we zijn natuur. We zijn als het ware een dissonant.
Misschien kunnen we een klein beetje meer in harmonie komen met onszelf met Moeder Aarde met de natuurwezens door een stukje rubber rond de klepels te plaatsen.
Zou het niet mooi zijn wanneer de kerkklokken weer harmonieuze klanken lieten rondzingen?
Philip van der Zee, Bergen op Zoom, zondagmorgen 10.20uur, 29 mei 2011
