Zonder opsmuk ( gedicht of gewoon woorden?)

Zonder opsmuk

Hier ben ik naakt. 
Zoekend, steeds weer zoekend.
Hier ben ik naakt
zoekend naar mezelf
zoekend naar zin
zoekend naar een diepere verbinding
zoekend naar de overgave
Als ik die gevonden heb lost alles op.
Het leven is dan weer eenvoudig, 
verbonden met de godin die vele namen heeft
Een ervan is Aarde 
Aarde is haar gewoonste naam
naam zonder opsmuk
gewoon Aarde
onmisbaar als water, lucht en vuur
Daar ga ik weer
mee in de stroom van het leven
steeds een beetje naakter
steeds wat dichter bij
niet langer zoekend
maar meegaand in overgave
waar was ik?
wie ben ik?
ben ik verdwaald of nog net niet gevonden?
naakt ben ik 
naakt

16 sept. Nw. lekkerland, Philip Aswind van der Zee